YANINA GELDİĞİM ZAMAN

 

Seni yitirdiğimden beri,
Ölümden korkmaz oldum,
Hani şairin dediği gibi,
Uyudun,uyanmadın olursun..
Eğer biraz ürperirsem anacığım,
İlk geldiğimde yanına,
Koltuğunun altına sığınırım yavaşça,
Sen beni korursun..

Dedim ya hayır,
Ölüm o kadarda kötü olmamalı,
Huzur dolu bir gizem taşımalı içinde.
Yine de yanına geldiğimde ürperirsem,
Ben sana sığınırım,
Üşürsem bir yelek daha örersin anacığım,
Isınırım..

İSTANBUL 2002