Lodosa teslim Bir,nisan çarşambası, Yer Göztepe parkı, Yüzümde soğuk bahar güneşi, Önümde laleler. Aslında serin hava, Lalelerin hiç umurunda değil, ‘Ben havayı falan takmam, Zamanım gelince açarım’ Dercesine, Muhteşem güzelliklerini Cömertçe sergiliyorlar. Üstelik, ‘Neme lazım, Biraz dikkat edeyim, Savcı soruşturma açar, Bir gizli tanık çıkar’gibi Korkuları falan da yok, Arkalarında doğanın kuralları, Boyunları dimdik, Kararlı bir gurula yükseliyorlar Gökyüzüne doğru.. Yanımdaki bankta Yaşlıca,güzel giyimli ve bakımlı Bir kadın oturuyor. Karşıda, Yakındaki okullardan çıkan Bir gurup lise öğrencisi konuşuyorlar. Konuları malum, WEB siteleri, Takipçiler ve beğenler Havada uçuşuyor. Yanımdaki kadın gülümseyerek Çocuklara dönüyor, Çocuklar,ben eski bir öğretmenim, Sizi izliyorum bir süredir, Bence arkadaşlıklar, WEB leri değil DERTLER i paylaşarak, Gerçek dostluklar ise, Medyada BEĞEN lerle değil Omuzlara DEĞEN lerle Kurulabilir ancak. Bu sözümü unutmayın lütfen. Çocuklar şaşk...
Yorumlar
Yorum Gönder