Atilla Akıncı'nın Şiir Dünyası

  Lodosa teslim Bir,nisan çarşambası, Yer Göztepe parkı, Yüzümde soğuk bahar güneşi, Önümde laleler. Aslında serin hava, Lalelerin hiç umurunda değil, ‘Ben havayı falan takmam, Zamanım gelince açarım’ Dercesine, Muhteşem güzelliklerini Cömertçe sergiliyorlar. Üstelik, ‘Neme lazım, Biraz dikkat edeyim, Savcı soruşturma açar, Bir gizli tanık çıkar’gibi Korkuları falan da yok, Arkalarında doğanın kuralları, Boyunları dimdik, Kararlı bir gurula yükseliyorlar Gökyüzüne doğru.. Yanımdaki bankta Yaşlıca,güzel giyimli ve bakımlı Bir kadın oturuyor. Karşıda, Yakındaki okullardan çıkan Bir gurup  lise öğrencisi konuşuyorlar. Konuları malum, WEB siteleri, Takipçiler ve beğenler Havada uçuşuyor. Yanımdaki kadın gülümseyerek Çocuklara dönüyor, Çocuklar,ben eski bir öğretmenim, Sizi izliyorum bir süredir, Bence arkadaşlıklar, WEB leri değil DERTLER i paylaşarak, Gerçek dostluklar ise, Medyada BEĞEN lerle değil Omuzlara DEĞEN lerle Kurulabilir ancak. Bu sözümü unutmayın lütfen. Çocuklar şaşk...

Siz beni Söylediklerimle tanırsınız, Suskunluğumu bir duysanız Utanırsınız.. SUADİYE , ŞUBAT 2025

     Hani lüzumsuz diye horlanan     Eşyalar vardır ya.! Evlerin bir köşesinde, İşte ben o eşyalara bayılırım. Unuttuğum şeylerin çoğu O eşyalar arasında saklanır ve Ortaya çıkacağı anı bekler genelde. Hatta öyle olur ki.! Aradığım şeylerin orada olmadığını Bildiğim halde, Orada olabileceği ihtimaliyle Umudu var etmenin Hazzını yaşarım zaman zaman. Anılara gelince, İşte orası hüzünlü biraz.. Boş boş dolanırken bir gün O eşyalar arasında, Üç yaşında torununun resmi çıkar Tüm masumiyetiyle karşına Ve zamanı hatırlatır sana, Hani nasıl hızla geçtiğini Bildiğin halde Bir türlü inanmak istemediğin O zaman var ya.! İşte o zamanı Haykırır yüzüne acımasızca.. Artık geçmiş anlamsız Gelecek ise sislidir, Evlerin gerçek gizemi Lüzumsuz eşyalarda gizlidir. EKİM 2024 SUADİYE

Hani ‘ağzımdan kaçtı’ der Geçeriz ya Zaman zaman, İnanmayın palavra. O laf kaçmaz, Geçici olarak Yer değiştiri sadece. Bir yangın birikir içinde Kimi zaman, Sahip olamazsın diline, Sözler bir hışımla Çıkar kınından, Sonra da pişman olur Girer yerine. SUADİYE , NİSAN 2024

Bir öfke var içimde, Kaçıp sığındığım, Tüm sorular yanıtsız, Umutsuzluk diz boyu. Yaşam biçimi oldu Adaletsizlik, Haksızlıklar diz boyu. Doğruyla yanlışın Terazisi kalmadı, Rezillikler diz boyu. Tadı kalmadı baharların, Özgürlük çiçekleri soldu, Pis kokular diz boyu. Deniz’ler masal kahramanı, Turan Emeksiz vapur adı oldu, Kendimizden başka herkes suçlu, Kolaycılık diz boyu. Oturup bir köşede, Mucize bekler olduk, Eller ateşten uzak, Duyarsızlık diz boyu. Uzun lafın kısası, İzmir dağlarında Firarda ruhum, Sinirlerim tepemde, İçim kıpır kıpır, İsyanlarım diz boyu.. ŞUBAT 2024, SUADİYE

                           Birer birer kırılıyor Tutunduğum dallar, Giden gidene bu ara, Ya hastane odalarında Geçiyor günler, Ya da cenazelerde yasta. Kalanlara baktığımda, Çoğu yorgun, Çoğu hasta. Ölüm korkulu yıllar Geride kaldı ama, Dert,tasa bavul dolusu, Bozdur bozdur harca. Mozaik gibi dökülüyorum sanki, Yavaş yavaş, Paramparça.. EYLÜL 2023,KÜÇÜKKUYU

Anlamlar yüklemeye çalışırız, Baktıkça ölenlerin yüzlerine. Sanki yaşamın sırlarını ararız Sessizce yatan soğuk bedenlerde. Oysa o sapsarı yüzler, Bilmediğimiz diyarlarda süren Zaman yolculuğunun, Gizemli huzurunu taşır. Belki de gerçek doluluğun sırrı, Tam da o boşlukta gizlidir. Yani, gördüğümüz giden değil, Gidenden geriye kalandır. Aslında tek gerçek ölüm, Gerisi yalandır. AĞUSTOS 2023, KÜÇÜKKUYU

Bir tuhaf oldum bu aralar, Günüm günümü tutmuyor.. Herşey boş ve anlamsız, Unut diyor bir yanım, Diğer yanım isyanlarda, unutmuyor.. Bazen kuytular alıyor aklımı benden, Bazen de büzülesi Sıcak bir yatak. Daha önce hiç yaşamamıştım ama, Sanırım bu PANİK ATAK.. HAZİRAN 2023, SUADİYE

  Özel bir kokusu vardır özgürlüğün, Ben yaşadım biliyorum. Önce buram buram yayılır benliğine, Sonra sarhoşluğunda kaybolur, Var olduğunu hissedersin. Nefretinde bir kokusu vardır aslında, Özgürlük kokusunun bittiği yerde başlar. Öyle acı acı yakar ki genzini, Pencereyi açarsın çıkmaz, Musluğu açarsın akmaz, Havasız bir gezegende Maskesiz kalmış gibi olursun. Demek istediğim, o koku, Ne cahil sevinçlerini yaşatır sana, Ne de vahşi zaferlerin mutluluğunu Doyasıya, Hatta öyle rahatsız eder ki kimi zaman, Sevindiğine de pişman olursun  ölesiye.. MAYIS 2023, SUADİYE

 Bütün büyük savaşlar, Umudun tükendiği yerde başlar. Vazgeçmeye hakkım yok, biliyorum. Gün ayakta durma günü, görüyorum. Ama gel gör ki, Bir acı takılıyor boğazıma, Tutmak istiyorum tutamıyorum. Ağlasam rahatlayacağım, Rahatlayacağım ama, Atatürk'ten utanıyorum.. MAYIS  2023 , SUADİYE                                

  Çıktığın o yokuşlarda Bekleme beni, Ruhum çok yorgun, gelemem. Sert rüzgarlar eser oralarda Bu mevsim, Koruyabilir miyim seni Bilemem. Umut ararım en fazla, Karanlık tünellerin ardında, Bulursam sana seslenirim. Beni merak etme sakın, Biliyorsun ben yalnızlıktan beslenirim. SUADİYE , NİSAN 2023

Fırtınalar kol geziyor içimde, Annemin tabiriyle, 'Çatacak yer arıyorum' Umutla başlayan cümlelerin Bir türlü bitmediği, Noktasız günlerdeyim. Görünen o ki; Ne daha iyi olacak herşey, Ne de birşeyler düzelecek, Geçmişi unutmak istediğim Çok oldu ama, Bu defa unutmak istediğim gelecek.. SUADİYE, MART 2023

  Balonların gençlik rüzgarlarıyla dolduğu, Rakı sofralarının hayallerle renklendiği, Eski bir 22 eylül akşamıydı. Kör Agop'un yerinde, Balıkçı mezeleri, anason ve nem kokuları Birbirine karışmış, Radyoda 'Haram Geceler' çalıyordu. İnsanlardan, sevgiden konuşmuştuk bir süre, İşte sen o an, Kızarmış istavritle yağlanan Parmağını uzatıp, Beni uyarmıştın, Ama Cebo ben böyle planlamamıştım.. Gece ilerledikçe, Eski zamanlardan Hüzünlü bir sis kaplamış, Sokak çalgıcılarının sesleri doldurmuştu Kumkapı'nın büyülü sokaklarını. Gelecekten,zamandan konuşmuştuk Gecenin finalinde bir süre, Ve sen Cebo İşte o an, Sigara sarısı parmağını kaldırmış Ve yine beni uyarmıştın, Ama inan Cebo Ben böyle planlamamıştım.. SUADİYE, MART 2023

Yoksulluk deyince fakirlik gelir aklımıza, Parasızlık hep öne çıkar yani. Daha kötüleri de vardır oysa; Vicdan yoksulluğu, Ahlak yoksulluğu, Sevgi yoksulluğu gibi. Aslında fakirlik çözümü en kolay olanı, Diğerleri yoksulluğun dibi.. ŞUBAT 2023, SUADİYE

Ben, umutların kaybolmadığı yerlerde Saklarım kendimi. Yitirilmiş umutların yerini Gizli korkulara bırakmayı hiç istemem. Tünelin ucundaki küçük ışık ile Kuruyan bahçedeki son şekil Görünür olmalı yani. Karanlık köşeleri de sevmem mesela, Ya güneşe ulaşmalı ellerim Bir yerlerden, Ya da gökyüzüne dokunmalı Bir şekilde. Çıkmaz sokakların girilmez tabelaları Çoğu zaman ürkütür beni, Girdiğim yolun bir çıkışı olduğunu Bilmek isterim yolun başında. 'Peki bir gün ölüm tabelası asılsa  Yolun girişine' Diye soracak o lursanız Yanıtı zor tabii ki, Bilmem ne yaparım o zaman ? Sanırım bir kenara alırım Kırgınlıkları, dargınlıkları, Ölümün içerisinde bulmaya çalışırım aydınlıkları.. AĞUSTOS 2022, YAKACIK

                   Siz bakmayın öyle Yaşlı balkonlarının Karanfiline, gülüne, Aslında zaman Bir telefon kadar Yakındır ölüme.. YAKACIK,  HAZİRAN 2022 

             Ciddi iştir sevmek, Ağzından sevgi sözü çıkmadan Kırk kere düşüneceksin yani. Örnekleyecek olursak; Diyelim ki evlisin, Ve olur ya bir gün Tekerlekli sandalyeye mahkum kaldı sevdiğin, İşte o an, hiç düşünmeden, Üstelik yüzünü de ekşitmeden, Tekerlekliyi tüm benliğinle kavrayıp Bir ömür boyu taşıyabilmektir sevgi.. Gün gelir desteğin gerekir Sevdiğim dediklerine, Ve sen o güce sahip olduğunu bilirsin, İşte o an, En değerli şeylerini, Ucunda mutlu etmenin dışında Hiç bir ödülün olamayacağını bile bile, Sorgusuz,sualsiz paylaşabilmektir sevgi.. An olur,haksızlığa uğradığını hissedersin İsyan bayrakları uçuşur sevginin gönlerinde, Sen yine de ağzındaki son acı sözü yutacak, Sabrını suskunluğunun içine gizleyeceksin, Çünkü katlanmak değil sabredebilmektir sevgi.. Diyelim ki sapsarı uzanmış yatıyor sevdiğin Çaresizlik yatağında, Olur ya, Böbreğinin dokusu da tuttu, İşin içinde ameliyat var! Tek böbrekle yaşamanın riski var! Var oğlu var. İşte bu...

Sözün bittiği yerdeyiz sanki, Ne söylesek yeni değil, Korkularımızı sıralasak birbiri ardına, Dışarıda bahar var, yeri değil. Gel susma hakkımızı kullanalım istersen, Duygular bu gece sessiz olsun, Hayaller kuralım hiç konuşmadan, Umutlarımız sözsüz olsun.. SUADİYE, MAYIS 2022

Karışıklık içindeki düzeni severim ben, Herşey bıraktığım yerde, Bıraktığım gibi durmalı yani, Örneğin; Çizili alanlara hapsedilmiş bahçeler Anlamsız gelir bana, Benim bahçem Çiçeklerin kuralsızca açtığı, Ayrık otlarının çimlerden utanmadığı Korkusuz ve özgür alanlar olmalı.. Sokak kedilerini Ev kedilerinden daha çok severim mesela, Kediyle aramda kendiliğinden ve Esaretsiz bir bağ oluşmalı, Bensiz de var olabilmenin korkusuzluğuyla Sokulmalı yanıma ve hemen gitmemeli, Döndüğümde de neredesin diye sitem etmemeli. Bir başka örnek Giysilerimle ilgili: Gardropta karışık yaşamalı Kazaklarım,gömleklerim vesaire, Kural tanımadan dağılmalı Dolabın içerisine, Ve özgürce beklemeliler Beni kaygısızca, öylesine.. Masamdaki notlar Yapıştırdığım yerde kalmalı, Hangi duygularla, Nereye bıraktığımı Ve nereden başlayacağımı Hatırlatmalı bana.. Müzik listem karmakarışık olmalı, Bir Halep'ten bir Şam'dan misali, 'And the waltz goes on' ile başlamalı, Cem Karaca ile devam etmeli, Sonra fo...

Haziran ortası, Hava oldukça sıcak, Denize bakıyorum, Öfke köpükleri dalgalanıyor üzerinde, Sanırım, deniz de benim gibi uykusuz geceden, Azalan zamanların umutsuz sabahlarında Belki de huzursuzluğunu kusuyordur inceden..? Şezlonga uzanıp beklesem, Köpükler de hüzünler gibi Sessizce kaybolur gider mi? Yüzüm güneşe dönük uzanıyorum, Karşımda orta yaşlı bir çift, Yan tarafımda ise yaşlıca bir adam, Denizi seyrediyorlar, İskelede dört kişiyiz yani. Sanırım onlar da benim gibi Köpüklerin gitmesini bekliyorlar. Karşımdaki adam eşiyle sohbet ediyor, Kulak misafiri oluyorum, Adam endişeli, Düşünceleri yorgun sesine aksediyor, Hanım, diyor, Bir ömür, bu kadar emek, bu kadar çaba, Neye yarayacak acaba? Sanırım çocuklarını kastediyor.. Kadın, cevabını bilmediği soruyu düşünürken Adam devam ediyor; Yapılanların değeri gerçekten biliniyor mu sence? Kadın suskun beklerken, Eşi duyduğumuzu farkedip Sevimli bir tebessümle bizim tarafa yöneliyor: Sizler de işittiniz sanırım, Ne dersiniz ? Büyük fedaka...

Bir yanın eksik kalacak gittiğimde biliyorum, Aklından geçenleri bana anlatamadığın Tanımadığın o boşluğun varlığına alışmak, Yokluğun kendisini kabullenmekten daha zor olacak. Ölüm, yorumlara sığmayan karanlık, En gizemli olay, Üstüne,birlikte dolu dolu 43 yıl, Dile kolay.. Sen yine de istersen Paylaş gecenin birikimlerini Kahve sabahlarında benimle, Ve çam ağaçlarının arasında Dans eden kuşlarla Yolla gökyüzüne, Ben onları BİR ŞEKİLDE bulur, Bakarsın BİR YERLERDEN dokunurum, İçin acıyor ve kıvrılmışsan yatağına Bir sonbahar sabahında, Kimbilir belki gelir, Yavaşça yanına sokulurum… SUADİYE,KASIM 2021 

Çok keyiflidir hayal kurmak, Sınırı,hesabı yok yani, Seç beğen kur, Dükkan tümüyle senin, Hatta öyle ki, Bazen kurduğun hayaller O hayalleri yaşamaktan çok daha güzeldir, Ulaşamam diye vazgeçme sakın, Hayaller ancak ulaşılmaz olduğunda özeldir. YAKACIK, EKİM 2021    

Her yaş ayrı güzeldir derler hani, İnsan hissettiği yaştadır falan, Siz böyle süslü laflara inanmayın, Gerçekte sonun başlangıcıdır yetmişli yıllar, Bir yanda Yıpranmış vücutlarda yılların tortusu, Diğer yanda Telefonlarda kötü haber korkusu, Yeni günler yeni umutlar yerine Yeni ağrılar taşır, Yani,gitgide azalır yaşam coşkusu. Gelecek yıl nelere gebe Asla bilemezsin Öylesine büyük gelir  ki dertler üstüne, Seneye de giyemezsin..

Bunalım pazarındayız bu dönem, İndirim diz boyu, Seç beğen al yani, Kanser mi istersin çeşit çeşit, Virüs desen, ister deltalı ister deltasız, Yangın mı, yetmişikisi bir arada Yurdun her köşesinden ,orman orman. Ayrıca ülkeyi yönetenlerin aymazlıklarını Buz dolabında kutuplaştırılmış olarak saklıyoruz, Gelecekten umutsuzluklar desen diz boyu. İsterseniz cehalet sarayım biraz her kafadan, Bilenden de var bilmeyenden de stoklarımızda, Ayrıca bunlar fiatları hiç değişmeyen ürünler, Enflasyon yanlarına uğramadı yani. Pula dönmüş Türk Liralarımız da var Deste deste, Yetmezse göçmen stoklarımız bol, Güneyden doğudan akın akın, Üstelik yanında İstanbul depremi korkusu, Bir alana bir bedava. Her on müşterimizden birine Yurt dışından ahkam kesmek için peynir tahtası Müessesemizin armağanı. Bunalım desen, üst üste ,koli koli, İstemeyene tükenmişlik sendrumu veriyoruz, Yanında da bolca melankoli.. KÜÇÜKKUYU, AĞUSTOS 2021

Garip şeyleri sever ve özlerim ben, Örneğin; Sabah demlikten çıkan ilk çayın kokusunu çaydan, Kahve içelim sözünü, kahveden daha çok severim. Nevizade de eski evlerin nemine karışmış  Anason kokusu Rakıdan daha fazla sarhoş eder beni. Yumurta günlerinde geceden çıkartılan  Sabah yumurtasının Eski cezve içindeki görüntüsüne, Suadiye istasyonunda tren dururken İlk gürültüsüne bayılırım. Seyahate çıkmaya karar verdiğim ilk an ve Uçak piste dokunduğunda  Lastiklerden çıkan ilk duman, Seyahatin en keyif aldığım anlarıdır. Sevdiklerimizin ölüm yıl dönümlerine gelince; İşte o anlarda, Babamın Fındıkzade’de ki evimizin merdivenlerinde Zorlanan nefesini, Annemin Ataköy’de getirdiğim hediyeleri açarken Çocuksu hevesini özlerim. Sevginin de, beklenmedik anda dokunanı Ve koşulsuz olanı kabulumdur. Yani,  sevgiyi sözlerde değil, Gözlerde görmeyi severim ben. TEMMUZ 2021, KÜÇÜKKUYU

Hiç bitmez bu ayak sesleri, Mutfaktan gelen koku Annenin yaptığı ilk cevizli kekin, Babanın gülümseyen yüzü,  Kapıda seni bekleyen İlk bisikletin ayak sesidir. Gönlüne saplanan güzel gözler Yaklaşan ilk aşkın, İnciten acı sözler İlk hayal kırıklığının ayak sesidir. Bir bebek çığlığı yükselir birgün Doğum odasından, Bu ilk sorumluluğunun, Sırtında taşıdığın bebek yatağı İlk yorgunluğunun ayak sesidir. An olur cehalet çizmeleri gezinir Özenle koruduğun değerler üzerinde, Ve değiştirmeye gücün yetmez, Çocuğunun yüzüne bakarsın endişeyle, İşte bu,geleceğe ilişkin umutsuzluklarının İlk ayak sesidir. Sonra o gün gelir, Bir doktor alır beyaz dosyayı önüne, Anlamadığın Latince soslu yorumlar yapar, İşte bu belki de Yaklaşan ilk karanlıkların ayak sesidir.. Uzun lafın kısası, Ayak sesleri hiç bitmez, Yaklaşan ayak sesleri ile yaşamaktır hayat. KÜÇÜKKUYU,HAZİRAN 2021      

Yıllık şirket uygulaması işte, Check up sonrası kahvaltı için Alt kata iniyorum, Girişteki kafe Bir hastaneye göre Oldukça sakin ve sessiz, Köşede bir yere ilişir ilişmez Yan tarafta kahvesini yudumlayan Yaşlı ama bakımlı kadın dikkatimi çekiyor, Elindeki kitabı okumaya çalışıyor ama Aklı başka bir yerde gibi, Beyaz ipek bluzu,   Siyah ve şık etek ceketi, Kıyafetini tamamlarken, Zarif Vakko eşarbı ile boynundaki kırışıklıkları, Siyah ve iri gözlükleri ile de Gözlerindeki huzursuzluğu örtmeye çalışıyor, Babamın değimiyle; ‘Caminin minaresi yıkılmış ama Mihrap yerinde ‘ yani.. İzlediğimi hissediyor ve bana doğru dönerek, Kahvesi fena değil dene istersen,diyor, Sonra devam ediyor; Eşim operasyonda onu bekliyorum. Kısa bir sessizlikten sonra Dudaklarımı zorlayarak yaratmaya çalıştığım Bir umut gülümsemesiyle Bakıyor ve geçmiş olsun diyorum, Devam ediyor; Açık kalp ameliyatı, Üç damarı değişiyor, İkimiz bir hafta arayla aldık kötü haberleri. Sizin neyiniz var? Onu hiç sorma.! Benimki,Al...